درآمدی بر پدیدار شناسی عشق

پاسخ به این پرسش که «پدیدارشناسی چیست؟» را می‌توان به همان اندازه که «فلسفه چیست؟» دشوار و گشوده دانست. به طور کلی، پدیدارشناسی به دو شیوه ى مختلف دریافت می‌شود: یا به عنوان یک رشته در حوزه‌ی فلسفه، یا به عنوان یک جنبش در تاریخ فلسفه. در صورتی که پدیدارشناسی همچون یک رشته‌ی فلسفی مطرح شود می‌توان گفت که پدیدارشناسی، مطالعه ى ساختار آگاهی در تجربه‌ی زنده‌ و بی‌واسطه‌ی فرد است. این تجربه‌ی زنده را می‌توان در جهت‌گیری آگاهی به یک چیز از طریق محتوا و معنای آن مطرح نمود. معیار اصلی در این دیدگاه «بازگشت به خود چیزهاست». پدیدارشناسی عشق از این نظر،عبارت است از پژوهش این موضوع که چگونه خود عشق همچون یک پدیدار به آگاهی عرضه می‌گردد و معنای آن در افق‌های معنایی، تجربه و برساخته می‌شود.