هوا را از من بگیر، خنده ات را نه!

بسیاری از منتقدان ادبی پابلو نرودا را بزرگترین شاعر قرن بیستم می دانند. چنین لقبی برای او گزافه نیست. نرودا در مهمترین سال های حیات اجتماعی اروپا و امریکا یعنی دهه بیست تا هفتادِ قرن پیش،به عنوان شاعری انسان محور و ستم ستیز پا در عرصه ادبیات گذاشت. اشعار توانمند او در عین حال که بدیع ترین عاشقانه هارا بیان می کرد دوش به دوش انسان های رنجدیده عشق های دیگری چون عشق به آزادی و نفی ستم را هم به نمایش گذاشت.  آثار او چه در قید حیاتش و چه پس از آن تا به امروز از پر فروشترین مجموعه های شعری در بسیاری از زبان ها بوده است.
"هوا را از من بگیر خنده ات را نه"  نام مجموعه ای از اوست که احمد پوری آن را به فارسی برگردانده ونشر چشمه  منتشر کرده است. این مجموعه به ۲۷ چاپ رسیده است.